- μαίνη
- Βυζαντινό φρούριο στο Ταίναρο της Μάνης, που χτίστηκε στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού, στο ακρωτήριο Τηγάνι, κοντά στον όρμο Μέζαπος. Από το φρούριο αυτό πήρε την ονομασία της και η πρώτη χριστιανική επισκοπή του Ταινάρου, η λεγόμενη επισκοπή Μαΐνης. Οι κάτοικοι της περιοχής ασπάστηκαν τον χριστιανισμό στα χρόνια του αυτοκράτορα Βασιλείου του Μακεδόνα (867-886).
Με την ίδια ονομασία αναφέρεται και ένα φραγκικό φρούριο που χτίστηκε στα μέσα του 13ου αι. από τον Γουλιέλμο Βιλαρδουίνο. Το κάστρο αυτό, σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς, βρισκόταν στο Ταίναρο, κοντά στο λιμάνι Πόρτο Κάγιο. Άλλοι ωστόσο υποστηρίζουν ότι το κάστρο βρισκόταν στο ακρωτήριο Θυρίδες, κοντά στον σημερινό Γερολιμένα. Χτίστηκε με σκοπό την αντιμετώπιση των επιδρομών των Μανιατών, οι οποίοι την εποχή εκείνη δημιουργούσαν σοβαρά προβλήματα στις βυζαντινές αρχές. Παρ’ όλα αυτά, οι Μανιάτες εξακολούθησαν τις επιθέσεις τους και, λίγα χρόνια αργότερα, ο καθολικός επίσκοπος της Μ., για περισσότερη ασφάλεια, εγκατέλειψε τη Μάνη και με τη συγκατάθεση του πάπα Αλέξανδρου Δ’ εγκαταστάθηκε στην Ιταλία.
* * *η (Α μαίνη)είδος θαλάσσιου ψαριού.[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Πιθ. να ανάγεται σε ΙΕ ρίζω *meni, που δηλώνει ονομ. ψαριού και συνδέεται με τύπους ΙΕ γλωσσών τής ίδιας σημ. (ρωσ. menb, λιθουαν. menkė, λεττον. menza). Έχει υποστηριχθεί επίσης ότι η λ. μπορεί να παράγεται από το ρ. μαίνομαι δηλώνοντας ένα «τρελό» ψάρι που ταράσσεται από όλες του τις πλευρές (πρβλ. λ. μαινομένη)].
Dictionary of Greek. 2013.